‘Ik laat het HWBP met een gerust hart achter’
5 laatste boodschappen van Michèle Blom
Na ruim 6 jaar vertrok Michèle Blom eind mei als directeur-generaal bij Rijkswaterstaat én als voorzitter van het programmabestuur van het HWBP. We vroegen haar op de valreep wat ze dijkwerkers nog op het hart wilde drukken.
- Werken aan hoogwaterveiligheid is een cadeautje
‘Allereerst wil ik zeggen dat het een cadeautje was om al die jaren mee te mogen doen aan het Hoogwaterbeschermingsprogramma. Het is oer-Nederlands werk. Prachtig om je bed voor uit te komen. Het mooiste aan de afgelopen 6 jaar HWBP vond ik misschien wel de werkbezoeken. Lopen over de Lekdijk, over de dijk bij Zutphen, over de ringdijk om Marken. Die werkbezoeken stoppen nu, maar gelukkig kun je als gewoon burger altijd nog over een dijk lopen en fietsen. En ik woon zelf achter de IJsseldijk, dus ik blijf belanghebbend en betrokken.’
2. Samenwerken op zo’n hoog niveau vraagt om menselijk contact
‘Samenwerken bij het HWBP gaat dwars door bestuurslagen en organisaties heen. En om het nog ingewikkelder te maken: bij de financiering komen de lusten en lasten niet bij dezelfde partijen terecht. Het is samenwerken op hoog niveau. Dat vraagt dat je elkaar hartstikke goed kent, niet alleen van papieren overeenkomsten en Teamsvergaderingen. Dat je écht contact hebt en met elkaar de gezamenlijke ambitie doorleeft. Dat maakt mij ook zo’n voorstander van de alliantieprincipes die we hebben opgesteld, onze leef- en gedragsregels. Die geven onze alliantie een kloppend hart.’
3. Gaan met die banaan
‘Al dat praten en voorbereiden is ongelofelijk belangrijk, maar stop er ook op tijd mee. Op een gegeven moment moet je gewoon aan de slag gaan. Als je met elkaar die alliantieprincipes in de praktíjk brengt en met de inhoud aan de slag gaat, zie je dat er plezier ontstaat. En begrip. Dan vallen de kwartjes: ‘Oh is dát waar je tegenaan loopt?’ Of: ‘Nu snap ik waar je een oplossing voor zoekt.’ Gaan met die banaan, dus.’
4. Maak je project niet fataal integraal
‘In het verleden zijn we vaak na ongelukken en rampen aan waterveiligheidsprojecten begonnen. Het hele idee van het HWBP is dat we dat niet meer laten gebeuren. We versterken de dijken tijdig. Het is goed om in het snotje te houden dat dat is waar het om gaat. Kwaliteit is bij dijkversterkingen meer dan alleen alle meekoppelkansen meepakken en een zo mooi mogelijke dijk opleveren. Het is vooral ook op tijd een versterkte dijk opleveren. Integraliteit is natuurlijk belangrijk in de hedendaagse uitdagingen, maar voorkom dat je oeverloos blijft nadenken. Het kan niet zo zijn dat er overstromingen komen doordat we te laat zijn met versterken, omdat we alle meekoppelkansen niet onbenut wilden laten. Bestuurders moeten aan de voorkant grenzen stellen, met tijdige veiligheid als kompas.’
5. Ik laat het HWBP met een gerust hart achter
‘Ik zie zoveel passie en vakkennis bij dijkwerkers. Jullie mogen trots op jezelf zijn. En op elkaar. Ik laat het HWBP dan ook met een gerust hart achter. Ik heb ook alle vertrouwen in Jeroen Haan, Tjeerd Roozendaal en Patricia Zorko die mijn rol overnemen.’
Namens de hele alliantie bedanken we Michèle voor de manier waarop ze invulling heeft gegeven aan haar rol als voorzitter van het programmabestuur HWBP. We hebben grote waardering voor hoe ze altijd de concreetheid van voorstellen bewaakte en ervoor zorgde dat bestuurders hun rol konden pakken. Bedankt voor je toewijding, support en natuurlijk de prettige samenwerking, Michèle!